WŁAŚCIOWŚCI BIOLOGICZNE I TERAPEUTYCZNE MSC
różnicowanie się w inne komórki
Jeżeli przyczyną choroby jest ubytek tkanki, komórki MSC mogą zregenerować uszkodzenie, osiedlając się w miejscu uszkodzenia i różnicując w komórki tkanki, która została uszkodzona.
działanie prarakrynne (poprzez wytwarzanie sybstancji takich jak czynniki wzrostu, cytokiny, hormony)
Komórki MSC wydzielają substancje sygnałowe, które zmieniają otaczające je mikrośrodowisko. Pozostałe przy życiu komórki otaczające uszkodzenie odbierają związki sygnałowe produkowane przez MSC i pod ich wpływem zmieniają swoją aktywność biologiczną, np. wyciszają nadmierną aktywację immunologiczną albo zaczynają się dzielić. Dzięki temu skuteczność terapeutyczna komórek nie ogranicza się do działania miejscowego.
bezpośredni kontakt komórka-komórka
Komórki MSC, wchodząc w bezpośredni kontakt z aktywowanymi komórkami układu odpornościowego (m.in. makrofagami i limfocytami), wyciszają nieprawidłową aktywację, będącą przyczyną chorób o podłożu autoimmunologicznym.
transfer organelli i molekuł przez nanotunele
Komórki funkcjonujące w zmienionym chorobowo środowisku same również chorują, ponieważ ich organelle, a zwłaszcza mitochondria, nie funkcjonują prawidłowo. Komórki MSC łącząc się z taką komórką potrafią przekazać im swoje własne, zdrowe mitochondria i związki sygnałowe, które poprawiają funkcjonowanie komórki będącej biorcą.
transfer molekuł (proteiny/peptydy, RNA, hormony) przez exosomy
Zapakowanie związków sygnałowych w pęcherzyki zawierające konkretne białka błonowe pozwala na precyzyjne zaadresowanie odbiorcy takiego ładunku. W ten sposób podróżują duże cząsteczki, białka i RNA, które po odebraniu przez adresata uruchamiają u niego syntezę pożądanych genów.
- Źródło: Spees JM. i wsp. Mechanisms of mesenchymal stem/stromal cell function. Stem Cell Research & Therapy. 2016, 7: 125.
